Τι είναι η νομοθετική πράξη ADR

Το ADR ή Ευρωπαϊκή συμφωνία για τη διεθνή οδική μεταφορά επικίνδυνων εμπορευμάτων είναι μια ευρωπαϊκή συμφωνία που υπέγραψαν διάφορες χώρες στη Γενεύη στις 30 Σεπτεμβρίου του 1957 για να ρυθμίσει τη μεταφορά των επικίνδυνων εμπορευμάτων δια ξηράς.

Ιστορία του Νομοθετικού Πλαισίου ADR

Το ADR πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με τις προτάσεις του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών. Εκτός από τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, το έχουν υπογράψει επίσης χώρες της Ασίας και της βόρειας Αφρικής. Η τελευταία αναθεώρηση που δημοσιεύτηκε ισχύει από το 2023 και προβλέπονται διετής αναθεωρήσεις, σε ζυγά έτη.

Η συμφωνία ρυθμίζει τη συσκευασία, τη μεταφορά, τα έγγραφα και τις υπόλοιπες πλευρές της μεταφοράς επικίνδυνων εμπορευμάτων οδικώς, περιλαμβάνοντας τη φόρτωση, την εκφόρτωση και την αποθήκευσή τους, είτε η μεταφορά πραγματοποιείτε μεταξύ αρκετών χωρών ή εντός μιας χώρας μόνο. Μια σημαντική πλευρά είναι ο προσδιορισμός των υποχρεώσεων και ευθυνών τους κάθε ενός από τους παρεμβαίνοντες στις επιχειρήσεις ώστε να αποφεύγονται οι βλάβες προς τα άτομα και τα αντικείμενα, καθώς επίσης να προστατεύεται το περιβάλλον.

Το νομοθετικό πλαίσιο περιλαμβάνει μια λεπτομερής λίστα με επιγραφές για το μεγαλύτερο μέρος των εμπορευμάτων που θεωρούνται επικίνδυνα (κωδικοποιημένα σύμφωνα με μια αρίθμηση που θεσπίζεται από τον ΟΗΕ) και τις κανονιστικές απαιτήσεις που ισχύουν σε κάθε περίπτωση.

Η ρύθμιση επηρεάζει τους άμεσα εμπλεκόμενους στη μεταφορά όπως οι παρασκευαστές των στοιχείων και των υλικών σχετικά με τη μεταφορά, τη συσκευασία και το χειρισμό των επικίνδυνων εμπορευμάτων.

Το ADR ενημερώνεται κάθε δύο χρόνια, η τελευταία δημοσίευση είναι το ADR 2023 το οποίο τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου του εν λόγω έτους και συμμόρφωση με αυτό θα είναι υποχρεωτική από τις 30 Ιουνίου του ίδιου χρόνου.